Oogst

Dit jaar was de oogst van het daktuintje magertjes. 3 Pomodorini, stuk of 15 kerstomaatjes en 4 kleine spaanse pepertjes. Als de daktuin eerder aangelegd had kunnen worden, hadden we vast veel meer tomaten gehad. De 2 struiken zaten vol met groene tomaten die in oktober niet meer rijpen.

De satehprikkers werkten overigens behoorlijk goed als anti-kattenmaatregel. Daarnaast heeft de tuin ook nog andere bewoners weten te trekken: rupsen, van het grote koolwitje denk ik. Leuk! Tenminste, als er daar volgend jaar ook meer vlinders door komen. De rupsen vreten nu vooral plantjes kaal. Maar meer beestjes is goed, en op zich zie je dat steeds meer mensen  kunnen waarderen dat er meer insecten en andere beestjes in de stad komen/blijven. Verderop in de wijk hebben ze bijvoorbeeld een bijenkorf op het dak gezet, en kunnen we op de lokale streekproductenmarkt ‘Baarsjeshoning’ kopen. Niet verkeerd!

Afgelopen weekend heb ik het daktuintje maar winterklaar gemaakt en alle planten gerooid. Bij elkaar had ik een afwasbak vol aan groente-dingen die niet meer geconsumeerd zullen worden. Dat belooft wat voor volgend jaar, wanneer ik gewoon in maart of april al dingen buiten kan planten.

Quizvraag: iemand enig idee wat het geval is dat links voor in de bak staat?

Restanten

Er is lange tijd niet geblogd, maar er is dan ook lange tijd niet veel gebeurd. Na de verhuizing en het huiswarmfeestje zijn er nog een paar lampen opgehangen, en daarmee was de energie en motivatie op. De bouwvak veranderde daar nog niet veel aan, zodat we na oktober, onze vakantie, nog niet veel verder waren.

Dat er nog wat moet gebeuren is duidelijk. De eerste keer douchen in het nieuwe huis maakte duidelijk dat die douchevloer vooral naar de verkeerde hoek afliep. Er bleef een paar liter water staan, dus dat mocht overnieuw. Eind september is er opnieuw getegeld, maar niet met het gewenste resultaat. De tegels zaten er te onregelmatig in, en sommige zaten  onder het niveau van de douchedrain zodat nog niet al het water wegliep. Dus nu douchen we weer in onze oude woning, terwijl de aannemer op nieuwe tegels wacht.

Daarnaast ga ik deze week ook de vloerenboer maar weer bellen. Na het verhaal van te dikke olievlekken op het parket, zijn diezelfde plekken nu nog steeds te kaal. Ik hoop dat dat nog te herstellen is, zonder dat de hele vloer opnieuw geboend moet worden.

Maar de keuken is grandioos, daar zijn we helemaal blij mee. De vloerverwarming doet ook wat hij moet doen (al zijn we nog steeds een beetje bang dat ‘ie bij -10 tekort schiet). Op sokken door het huis lopen is nu nog aangenamer!

Voldaan

Ik ben hondsmoe, maar voldaan. Het was een goed feestje, en we hebben met de huiskring het BBQen op het dakterras uitgeprobeerd. Dat lukt heel goed. Er zijn nog wat losse einden die vastgeknoopt moeten worden in het huis, maar dat voelt niet loodzwaar. We beginnen te genieten, yes! Hier nog de laatste foto’s die jullie nog tegoed hadden. Onze slaapkamer is nog erg wit. Ik denk dat we een muur zilergrijs gaan maken. Sowieso moet daar nog een fonteintje op het kastje gefabriekt worden, maar dat komt wel een keer.

Daarnaast zijn er 2 aanwinsten: een kachel en een boom. De eerste is via marktplaats aangeschafd en bleek bij ons om de hoek in een woonboot overtollig te zijn. Gelukkig wilden de eigenaren die langsbrengen, dat scheelt weer. Hij mag bij ons in een hoek pronken. De 2e aanwinst, eigenlijk 2 planken van een boom, wordt omgetoverd in een keukentafel. Wordt nog wel een beetje lastig, want we willen graag 2m60 bij 95cm. Dat gaat niet helemaal lukken, dus sommige delen zullen worden opgevuld met epoxy. Maar ’t gaat schitterend worden, daar zijn we van overtuigd.

Verhuisd

Het is officieel: we zijn verhuisd. Gordijnen zijn er, het nieuwe bed is er, het feestje is gegeven en het was erg gezellig. Er zijn nog restjes die een verdieping hogerop moeten, maar ik ga er niet meer van wakker liggen. Voordeel van het geven van een feestje is dat er reden is om het huis aan kant te brengen. En dat er dus foto’s gemaakt kunnen worden van hoe ’t uiteindelijk geworden is. Met dank aan een gastfotograaf.

Verhuizen II

Ik heb nog nooit zo’n rommelige en chaotische verhuizing meegemaakt. Ergens enorm grappig: we zijn trots op onze verhuisvaardigheden en hebben al menig vriend verhuisd. Liefst met touw en blok, hartstikke leuk. Maar die van ons is voor de verandering dus slecht georganiseerd. Zuslief en zwager zijn bijna 2 weken geleden begonnen met alle overzichtelijke dingen: boekenkasten, wasmachine en kledingkast. De week erna is er af en toe een doosje naar boven gegaan, maar ’t stagneerde een beetje. Aan de ene kant omdat er boven plek gemaakt moet worden: een stellingkast in het CV-hok, plastic opbergbakken om allerlei losse zooi in te doen en oude kartonnen opberg- en schoenendozen weg te kunnen doen enz. Aan de andere kant heb ik nog steeds veel zooi die ik het liefst voor het verhuizen uitzoek, en dat vertraagt de boel enorm en maakt ’t ietwat onoverzichtelijk. Gelukkig trokken de vrienden die afgelopen zaterdag hebben geholpen zich daar niets van aan: die sjouwden gewoon alles naar boven wat ze tegen kwamen. Veel effectiever.

Deze week heeft SuperMario de laatste punten op de I gezet. Vanavond ga ik de cementsluier uit de douche poetsen. En dan kunnen de laatste dingen verhuisd worden. Alhoewel, er zijn nog steeds geen gordijnen voor de slaapkamer; die komen hopelijk zaterdag. Het nieuwe bed komt als het goed is morgenavond. En dan moeten er nog keukenstoeltjes komen; die zouden al bezorgd zijn, maar lijken mogelijk ‘soort van niet besteld’ te zijn (ze zijn het aan het uitzoeken). De kans dat ze er voor zaterdag zijn is niet heel groot.

Daarmee rijst de vraag of we helemaal verhuisd gaan zijn voor ’t huiswarmfeestje. Hangt natuurlijk van je definitie van ‘verhuisd zijn’ af. Mijn definitie: alles dat je mee wil uit je oude huis moet overgebracht zijn. Een andere definitie: het nieuwe huis moet bruikbaar ingericht zijn. Maakt niet uit: volgens beide mogelijke definities gaan we het waarschijnlijk net niet redden. Definitie 1: de spullen in oude balkonkast kunnen niet verhuisd worden als de nieuwe nog niet in elkaar getimmerd is. Definitie 2: als de keukenstoelen er nog niet zijn, moeten we tijdelijk op de terrasbanken zitten en da’s dus niet goed genoeg. Misschien moeten we definitie 3 hanteren: ‘zodra je er een fijn feestje hebt kunnen geven’. Dan zijn we komende zondag hopelijk verhuisd.

Kattenbak

De verhuizing is in ernst begonnen: de computers zijn over. Vandaag een drukke dag gehad: we hebben nog diverse dingen aangeschaft en een bus gehuurd om alles te vervoeren. Bureaustoelen, want de vorige waren op. Een salontafel want vrienden en familie dreigden het contact te verbreken wanneer we onze mooie retro-jaren-zestigtafel meeverhuisden. En een glazen’kast’, wat nog best lastig was; er zijn allerlei ‘mooie’ MDF-nepverouderde quasi-authentieke glazenkasten, maar die zijn echt te kitsch. En te duur. Na lang discussieren zijn we voor een multifunctionel opbergsysteem van Transavia gegaan. Gerecycled, dus nog goed voor het milieu ook.

De dakmoestuin is inmiddels ook aangelegd. De volgende dag bleek dat anderen het ook waarderen: er bleek verwoed in de aarde gespit te zijn. Het donkerbruine vermoeden bestaat dat we eigenlijk geen daktuin maar een enorme kattenbak hebben aangelegd. Geeft niks; extra reden om de oude SuperSoaker af te stoffen en in ere te herstellen.

Verhuizen

De makkelijkste helft is inmiddels verhuisd. Ik zie op tegen de rest: het kan nu gefaseerd, en ineens wil ik het dan ook meteen goed inrichten. Dat is best lastig, want de kasten zijn helemaal anders. En er is allemaal zooi die ik wil uitzoeken, waarvan een deel weg mag. ’t Schiet niet op dus. Gelukkig hebben we voor komende zaterdag weer hulptroepen kunnen ingeschakelen. Ditmaal zijn het vrienden die al heel vaak verhuishulp van ons hebben gehad. Er werd wel even gepruild: er komt aan deze verhuizing geen touw en blok te pas. Tja, je kunt niet alles hebben.

Fase III: completed

2 jongens zijn vrijdag van 8 tot 20u bezig geweest om de laatste dingen in de verf te krijgen. En ’t is ze gelukt (uiteraard op wat schoonheidspuntjes na)! Daarmee is wat ons betreft fase drie, de verbouwing, afgerond. Heu! Er zijn nog wat details (zoals dat de voegen in de douche niet helemaal aansluiten op de kitranden…), maar dat komt vast goed.

In ieder geval zijn we zaterdag welgemoed begonnen met de verhuizing (de eerste krassen in vloer en op muur zijn dus een feit). Geholpen door zus- en zwagerlief zijn de zware dingen inmiddels boven (bank, wasmachine, kledingkast en boekenkasten) en is bijna alles uitgesopt. De woning beneden is inmiddels veranderd in een chaos; dat maakt verhuizen alleen maar aantrekkelijker. Deze week volgen in ieder geval de computers en de keukenspullen. Ik ga pas boven slapen als we gordijnen hebben, en die komen hopelijk volgende week. Strakke planning dus. O-)

Poetsen

Het lijkt er toch echt op dat deze week de meeste dingen afgerond kunnen worden. Dat betekent dus ook: vrijdag en zaterdag kunnen we beginnen met soppen, klussen en wellicht al wat verhuizen. De eerste hulptroepen gaan ingezet worden (met auto, want we moeten bouwmarkten plunderen. Motoren blijken soms toch wat onhandig). In mijn voortvarendheid heb ik de verhuizing van het internet voor komende woensdag gepland; hopelijk gaat dat goed. Ik vertrouw de aansluiting van de straat naar de woning maar matig, moet ik bekennen. Voor de rest is de prognose dat we tot de 30e stukje bij beetje verhuizen. De gordijnen van de slaapkamer komen in die week; voor die tijd ga ik niet boven slapen.

SuperMario heeft de mededeling dat we toch 15mm plinten willen hebben, redelijk goed opgevat. Natuurlijk wilde hij gecompenseerd worden voor ’t werk dat al in de 18mm plinten was gestoken. Maar hij is zelf gisterochtend de 15mm gaan ophalen. En wij zijn tevreden met het resultaat. Op 2 plekken kun je nog een miniem kiertje zien waar de vloer toch nog net niet helemaal onder de plint zit, maar dat vinden we prettiger dan dikke plinten, verdikte neuten en scheve verhoudingen tov architraafjes qua afwerking. De vloerenboer kan nog een ontstemde mail verwachten.

Vrijdag komt ook de spoelbak (de keukenboer blijkt ‘m een tijdje kwijt te zijn geweest. Maar omdat we toch niet konden verhuizen was dat zo erg niet). Het fornuis hebben we al even getest (oja, verbrand stof stinkt ook). ’t Is alleen even afwachten of het aanrecht ook al afgekit gaat zijn. Da’s onze eigen schuld als dat niet zo is: we hebben veel te lang lopen piekeren over wat we aan muurbescherming achter het fornuis wilden: geen RVS plaat, misschien wel tegels, of een ‘foto op aluminium‘, of nog weer wat anders. Kitten tegen latex aan schijnt niet te kunnen. Uiteindelijk hebben we gekozen om een waterafneembare lak te laten aanbrengen. Dat moet een poos goed gaan, en daar kan wel tegenaan gekit worden. Dan kunnen we later altijd nog bedenken wat we willen.

Het dak af!

De hoekbank is gearriveerd. Het terras voelt eindelijk ‘af’, ook al heb ik mijn moesdaktuintje nog niet. Zo is ’t geworden, en ik ben dik tevree.